Babalar Günün Kutlu Olsun Babacığım!

Şu ailelere çağrılar yapılan, çocuklarınızı gelin toplayın buradan denilen günlerde ben de babamı size elimden geldiğince, dilim döndüğünce anlatmak istedim..

Benim babam çocuklarına aşkım diyen, her fırsat bulduğunda sarılıp öpen, düşmeyelim diye hep arkada duran babalardan değildi.. 
İyiki de değilmiş?

Benim canım babam sakin, az konuşan öz konuşan, karşısındakine ve fikirlerine her daim saygılı, özel hayat sınırını çok iyi bilen, bana göre de dünyanın en iyi babasıdır.

Derslerimle ilgili babam tarafından hiç teftiş edilmedim ben. Babam bana hiç bir başarısızlığım yüzünden trip atmadı ya da başarılarımı hediyelerle kutlamadı. Bu da beni sorumluluk sahibi bir birey yaptı.

Ama bana inandığını ve benimle gurur duyduğunu hep hissettirdi.. Aman hata yapar mıyım acaba diye beni hiç sıkıştırmadı, sorgulamadı.. Benim hata yapmaya da her zaman hakkım vardı, ailemde özgürleştim ben.

Avusturya lisesinde hazırlıkta sınıfta kaldığımda gittim babamın kucağında ağladım, bana destek oldu, kızmadı. Seneye olur dedi, sırtımı sıvazladı. Eleştirmedi beni, hatalarımı, başarızlıklarımı yüzüme vurmadı.

Üniversite seçimi geldi, insan ağzını açıp hiç mi yorum yapmaz? Yapmadı. Benim tercihime güvendi. Nereyi istersen orası dedi, ben seçimimi yaptım, kolay bir üniversite seçmedim, kendimi geliştirebileceğim bir yer seçtim, benimle gurur duydu, hissettim.

GazeteSU?da yazı yazmaya başladım, hep yazılarımı ilk babama yolladım o yorumladı. Yeri geldi önerilerde bulundu. Yazılarım çoğaldı babam bir gün ?benim kızım gazeteci olacak galiba? dedi. O laf beni ne kadar desteklediğini, takip ettiğini, benimle ne kadar ilgilendiğini bana gösterdi. O laf benim her aklıma geldiğinde beni motive eden şey oldu.

Gezi parkı olaylarında erkek arkadaşlarım yeri geldi ailelerine nerede olduklarını söyleyemediler, ben giderken ilk babamı aradım. Gitme demedi, git de demeye dili varmadı. Hakkı vardı korktu bizim için ama ben babama nerede olduğumu söylemekten hiç çekinmedim, karşılığında o da bana nerede olmam gerektiğine kendi kendime karar verme hakkı tanıdı.

Kısacası ben kimsem babam sayesinde o oldum. Kendine güvenen, saygılı, cesur bir kız yetiştirdin babacığım.  Teşekkür ederim.

Biz birbirine çok sık seni seviyorum diyen baba kızlardan değiliz, ihtiyacımız da yok, birbirimizinden eminiz! Ama bugün seni ne kadar sevdiğimi herkese söylemek istiyorum!

İyi ki benim babamsın, SENİ ÇOK SEVİYORUM BABACIĞIM!